tregime-islame
Historia e Shuajbit A.S.
Populli i Medjenit ishte nje popull i ulet,mashrrues dhe i pabese.Disa nga punet e tyre te felliqura ishin: Mashtrimi ne matje dhe ne peshore, ngaqe profesioni tyre ishte shiteblerja,ata mashtronin ne peshe cdokend,qe vinte per te blere.Padrejtesia ne vleresimin e mallrave te te tjereve.Kur ata donin te blinin dicka,i sajonin mallit shume mangesi,qe ta merrnin me cmim me te lire.
Shitesit u besonin dhe ua shisnin me cmim me te ulet.Por,kjo eshte nje mashtrim dhe padrejtesi,qe u behej njerezve dhe pa dyshim,kjo veper eshte e urryer tek Allahu i madheruar.-Prerja e rruges se udhetareve.Ata nuk mjaftoheshin me sa thame,por i plaqkisnin kalimtaret dhe i grabitnin parate dhe cdo gje me vlere.
Adhurimet e tyre.Sikurse edhe popujte e tjere para tyre,ata audhuronin idhujt.Qellimi i tyre kryesor ishte pasuria,kenaqesite dhe grumbullimi i arit dhe i argjentit.Per t’i drejtuar ne rrugen e drejte,Allahu dergoi tek ata Shuajbin.
SHUAJBI A.S THERRET POPULLIN E TIJ NE BESIMIN E NJE ZOTI DHE I NDALON NGA TE KEQIJAT
Shuajbi filloi ta therriste popullin ne besimin dhe adhurimin e nje Zoti,si dhe te ndalonin se kryeri vepra te shemtuara.
Se pari,i thirri ata ne adhurimin e Allahut si Zot i vetem,dhe u tha:”O populli im adhuroni Allahun,ju nuk keni Zot tjeter pervec Tij”.
Se dyti,u kerkoi atyre te hiqnin dore nga mashtrimi ne matje dhe peshim duke u thene:”Mos mashtroni ne matje dhe peshim!”.
Se treti,i urdheroi te jene te drejte ne mardheniet ndermjet njerzeve,dhe u tha:”Mos u beni padrejtesi njerezve ne vleresimin e mallrave te tyre!”.
Se fundi, u kerkoi te mos sjellin crregullime dhe te heqnin dore nga plackitja e udhetareve.
SHUAJBI DEBATON ME POPULLIN E TIJ
Populli i Medjenit nuk iu pergjegj thirrjes se Shuajbit dhe iu drejtua atij me keto pyetje.O Shuajb pse nuk na le te adhurojme ato qe adhuronin baballaret dhe gjysherit tane?Dhe pse na urdheron qe te braktisim pasurine?Shuajbi me pak fjale iu pergjigj:Besimi dhe ndjekja e rruges se Allahut eshte me e mire se pasuria dhe gjithqka e juaja. Ata nuk besuan ne thirrjen e tij,pervec nje grupi te vogel,qe per kete arsye iu nenshtrua persekutimit dhe dhunes nga populli i shturur i Medjenit. Shuajbi nuk u be pesimist nga ajo qe i ndodhi,por vazhdimisht rikujtonte ata per denimet e popullit te Nuhut,Lutit,Adit dhe Themudit.Ata benin sikur nuk kuptonin dhe thoshin:” O Shuajb ,ne nuk e kuptojme te shumten e atyre qe thua dhe ne te konsiderojme ty te dobet ne mesin tone!”.
Por Shuajbi iu pergjigj:”Zoti im di gjithcka qe ju beni”.
DENIMI I POPULLIT TE MEDJENIT
Shuajbi u mundua me gjithe shpirt ta drejtonte popullin e tij ne rruge te drejte,por ata jo vetem e refuzuan thirrjen e tij,por e kercenuan ate se bashku me grupin e tij.Nuk vonoi shume dhe Shuajbi e braktisi popullin e tij dhe u tha:”O populli im!Vertet une ju kumtova porosite e Zotit tim,ju dhashe keshilla prandaj nuk kam pse brengosem per nje popull qe nuk besoi!”. Denimi i tyre ishte nje britme dhe dridhje e fuqishme,qe i vdic qe te gjithe,pervec besimtareve.Jobesimtaret e padrejte i kapi britma e tmerri,duke u gdhire kufoma te gjunjezuara.Thuhet se Allahu i madheruar e denoi popullin e Medjenit me tri lloje denimesh: Se pari,ne shtepine e tyre erdhi nje dridhje e fuqishme,qe i detyroi te dilnin prej tyre te frikesuar. Porsa dolen,i kaploi nje i nxehte i madh, Me pas,atyre iu shfaq nje hije ku i thuhej:”Ejani nen hije qe te gjeni freski!”,por kur ata hyne,ndodhi nje gjemim i tmerrshem nga i cili vdicen qe te gjithe.
SHUAJBI DHE POPULLI I EJKES
Pas shkaterrimit te popullit te Medjenit,Allahu e dergoi Shuajbin tek populli i Ejkes.Populli i Ejkes jetonte afer tokes se Medjenit.Ata vepronin njelloj si populli i Medjenit.Nisur nga kjo,Allahu ua dergoi Shuajbin,qe ti keshilloje dhe ti udhezonte ne rruge te drejte.Edhe populli i Ejkes e konsideronin Shuajbin si genjeshtare.Kur ai u tha:”A nuk keni frike?Une jam i derguar tek ju,jam i besueshem!Kini frike Allahun dhe me degjoni mua!Une nuk ju kerkoj shperblim,shperblimi im eshte prej Zotit te botrave!Matni pa hile,e mos mashtroni ne peshore!Tregohuni te drejte ne vleresimin e mallrave te te tjereve,e mos beni shkaterrime!”.
Por fatkeqesisht ,ata sikurse edhe populli i Medjenit,nuk ia vune veshin.
Megjithate,Shuajbi nuk ndaloi se thirruri popullin e Ejekes ne besimin e nje Zoti,por ata serish nuk e degjuan.Per kete arsye,Allahu u dergoi atyre per shtate dite me rradhe nxehtesi te padurueshme,e cila i shkaterroi te gjithe.
Pas shkaterrimit te popullit te Medjenit,Allahu e dergoi Shuajbin tek populli i Ejkes.Populli i Ejkes jetonte afer tokes se Medjenit.Ata vepronin njelloj si populli i Medjenit.Nisur nga kjo,Allahu ua dergoi Shuajbin,qe ti keshilloje dhe ti udhezonte ne rruge te drejte.Edhe populli i Ejkes e konsideronin Shuajbin si genjeshtare.Kur ai u tha:”A nuk keni frike?Une jam i derguar tek ju,jam i besueshem!Kini frike Allahun dhe me degjoni mua!Une nuk ju kerkoj shperblim,shperblimi im eshte prej Zotit te botrave!Matni pa hile,e mos mashtroni ne peshore!Tregohuni te drejte ne vleresimin e mallrave te te tjereve,e mos beni shkaterrime!”.
Por fatkeqesisht ,ata sikurse edhe populli i Medjenit,nuk ia vune veshin.
Megjithate,Shuajbi nuk ndaloi se thirruri popullin e Ejekes ne besimin e nje Zoti,por ata serish nuk e degjuan.Per kete arsye,Allahu u dergoi atyre per shtate dite me rradhe nxehtesi te padurueshme,e cila i shkaterroi te gjithe.
Tregohet se Shuajbi e martoi vajzen e vet me profetin Musa.Me pas,se bashku me gruan e vet udhetoi drejte Mekes,ne te cilen edhe vidic ne moshen 140 vjec.Varri i tij ndodhet afer “Xhamise se shenjte ” ne Mekke.